شعری از عمادالدین نسیمی

منده صغر ایکی جهان من بو جهانه صغمزم

کوهر لامکان منم کون و مکانه صغمزم

عرشله فرش و کاف و نون منده بولوندی جمله چون

کس سوزنکی و اپسم اول شرح بیانه صغمزم

کون و مکاندر آیتم ذاته کیدر بدایتم

سن بو نشانله بیل منی بیلکه نشانه صغمزم

کیمسه کمان و ظنله اولمدی حقله بیلش

حقی بیلن بیلور که من ظن و کمانه صغمزم

صورته باخ و معنی یی صورت ایچنده طانی کیم

جسمله جان منم ولی جسمله جانه صغمزم

هم صدفم هم انجویم حشر و صراط اسنجیم

بونجه قماش و  رختله من بو دکانه صغمزم

کنج نهان منم من اوش عین عیان منم من اوش

کوهر کان منم من اوش بحره و کانه صغمزم

کرچه محیط اعظمم آدم آدمدر آدمم

طوریله کن فکان منم من بو مکانه صغمزم

جانله هم جهان منم دهرله هم زمان منم

کور بو لطیفه یی که من دهر و زمانه صغمزم

انجمله فلک منم وحی له هم ملک منم

چک دلنکی و اپسم اول من بو لسانه صغمزم

ذره منم کونش منم چارله پنج وشش منم

صورتی کور بیانله چونکه بیانه صغمزم

ذاتله ام صفاتله قدرله ام براتله

کل شکرم نباتله بسته دهانه صغمزم

نار منم شجر منم عرشه چیقان حجر منم                                                    

کور بو اودنک زبانه سین من بو زبانه صغمزم

شمس منم قمر منم شهد منم شکر منم

روح روان باغشلرم روح روانه صغمزم

تیر منم کمان منم پیر منم جوان منم

دولت جاودان منم آینه دانه صغمزم

کرچه بوکون نسیمیم هاشمی یم قریشیم

موندن اولوغدور آیتم آیته شانه صغمزم

محیط اعظم عماد الدین نسیمی

شعری از یونس امره

ÇIKTIM ERİK DALINA

Çıktım erik dalına
Anda yedim üzümü
Bostan ıssı kakıyıp
   Der ne yersin kozumu
Bühtan eyledim ona
Uğruluk yaptı bana
Çerçi de geldi aydır
Poyraz ile kaynattım
Hani aldın gözgünü

Kerpiç koydum kazana
Nedir diye sorana
Sarıp yumak etmemiş
Bandım verdim özünü

İplik verdim cullaha
Becid becid ısmarlar
Çift dahi çekemedi
Gelsin alsın bezini

Bir serçenin kanadın
Kırk katıra yüklettim
Şöyle kaldı kazını
Ben de gördüm tozunu

Bir sinek bir kartalı
Salladı vurdu yere
Yalan değil gerçektir

Kafdağı'ndan bir taşı
Bir küt ile güreştim
Elsiz ayağım aldı
Güreşip basamadım
Gövündürdü özümü

Zift turşusun yemeğe
Şöyle attılar bana
Öylelik yola düştü
Bozayazdı yüzümü

Balık kavağa çıkmış
Dilsiz çağırıp söyler
Leylek koduk doğurmuş
Baka şunun sözünü

Gözsüze fısıldadım
Sağır sözüm işitmiş
Dilimdeki sözümü

Bundan da kurtulmadım
Bir öküz boğazladım
Kakladım sere kodum
Öküz ıssı geldi der
Boğazladım kazımı

Nideyim bilemedim
Kayseri'ye âzimi
Bir çerçi de geldi der
Kanı aldın gözgümü

Tosbağaya sataştım
Gözsüz sepek yoldaşı
Sordum sefer nereye

Yunus bir söz söylemiş
Hiçbir söze benzemez
Münafıklar elinden
Örter mâ'na yüzünü

YUNUS EMRE